بررسی روند تغییرات در الگوی استفاده از روش های پیشگیری از بارداری و تأثیر اجرای طرح پزشک خانواده بر آن در جمعیت روستایی شهرستان ساری از سال ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۶

مقدمه و اهداف: طرح پزشک خانواده ازسال 1384 در ایران آغاز گشت. از مهم ترین وظایف این طرح ارائه خدمات و مراقبت های اولیه بهداشتی است. در این بررسی تاثیر اجرای این طرح بر روی روند تغییرات شاخص های مربوط به روش های مختلف پیشگیری از بارداری از سال1382 تا سال1386 درشهرستان ساری مورد ارزیابی قرار گرفت. روش کار: جامعه آماری این پژوهش که بصورت مقطعی صورت گرفته است، زنان همسردار 49-15 ساله واجد شرایط برنامه تنظیم خانواده بوده است. نمونه گیری به روش سرشماری و اطلاعات از روی زیج های حیاتی مراکز مذکور استخراج گردید. الگوی تغییرات زمانی و مقایسه آن با شاخص های متناظر استان، با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های آماری آنالیز واریانس با تکرار مشاهدات و تست t مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: در این مدت استفاده از روش های کاندوم، آمپول، وازکتومی و کل روش های پیشگیری از بارداری سیر صعودی و بکار گیری روش های توبکتومی، iud، قرص، نور پلانت و روش طبیعی، سیری نزولی داشتند. این تغییرات برای روش های کاندوم، توبکتومی و طبیعی از نظر آماری معنادار (05/0p<) و برای سایر روش ها معنادار نبوده است (05/0p>). اختلاف میانگین درصدهای روش های مختلف پیشگیری از بادرای برای روش های کاندوم، آمپول، توبکتومی و قرص در دو مقطع قبل و بعد از اجرای طرح پزشک خانواده، ازنظر آماری معنادار (05/0p<) و برای سایر روش ها معنادار نبوده است (05/0p>). نتیجه گیری: در این مطالعه مشخص گردید که روند کلی استفاده از اکثر روش های مطمئن در استان و شهرستان ساری روبه رشد بوده است (توفیقات نسبی حاصل شده است)؛ ولی دو روش قرص و توبکتومی در طول مدت مطالعه، روندی کاملاً نزولی و نسبتاً هماهنگ در استان و شهرستان ساری داشته است.